Najistotniejszymi założeniami psychoterapii psychodynamicznej jest rozumienie życia psychicznego, w którym wymagana jest refleksja nad jego nieświadomością.
Podejście psychodynamiczne oparte jest na paradygmacie psychoanalitycznym.
Psychoterapeuta w swojej pracy rozumie zdrowie i patologie człowieka w oparciu o nieświadome procesy psychiczne, kieruje się maksymalnie indywidualizacją procesu terapeutycznego. Psychoterapeuta psychodynamiczny rozumie objaw jako fenomen wieloprzyczynowy; wynikający z intrapsychicznych konfliktów, deficytów rozwojowych lub defektów organicznych. W swojej pracy psychoterapeuta bierze pod uwagę realny i symboliczny porządek rozumienia pacjenta.
Proponowana metoda pomaga w rozwiązywaniu problemów osobistych oraz w leczeniu zaburzeń psychicznych przede wszystkim bazując na indywidualnym kontakcie – rozmowie z psychoterapeutą. W trakcie procesu terapeutycznego pacjent zdobywa wiedzę o sobie, staje się bardziej świadomy swoich emocji. Terapeuta razem z pacjentem stara się poznać i zrozumieć objawy i przyczyny cierpienia z jakimi zgłasza się pacjent. W psychoterapii psychodynamicznej uwzględnia się farmakoterapię.